Plivanje i vaterpolo
Od Palića do Olimpijskih igara u Meksiku
Tokom maja 1946. godine, na Palićkom jezeru su počeli sa radom sportisti okupljeni u Plivačkom i vaterpolo Klubu Spartak. U početku ih je bilo samo dvanaest, ali se broj plivača stalno povećavao, zahvaIjujući zalaganju Andrije Kmeca i Lasla Bale.
Otvaranjem zimskog bazena, takozvanog „Fekete kupatila", 11. februara 1951. godine, kada je i održan prvi javni plivački miting, razvoj plivačkog i vaterpolo sporta u Subotici dobija novi zamah. Bio je to, u ono vreme, prvi zimski bazen u Vojvodini, a treći u državi. Mada je ovaj bazen bio skromnih dimenzija, u odnosu na danas već uobičajene, oko njega se okupio veći broj talentovanih pionira i juniora. Iz njihovih redova kasnije su stasali, plivačica Irena Tilinko i plivač Slavko Kurbanović - reprezentativci. Tilinkova se isticala u plivanju na 100 metara leđno, a Kurbanović je postavljao i državne rekorde u trkama na 100 i 200 metara prsno, pa je zasluženo poneo epitet najboljeg plivača Subotice.
Bio je učesnik i na Olimpijskim igrama u Meksiku, 1968. godine.
Za vreme studija, pristupio je beogradskom Partizanu.
Plivači Spartaka tokom svih proteklih godina imali su dobro organizovanu školu plivanja. Prvih godina po oslobođenju u improvizovanim stazama na Palićkom jezeru, gde se održavaju treninzi i takmičenja, a kasnije u letnjem bazenu u Dudovoj šumi.
Od formiranja ekipe vaterpolista Spartaka, vaterpolisti iz Subotice su igrali u Vojvođanskoj ligi i II saveznoj. Za prvu saveznu ligu nikada nisu imali dovoljno snage.
Vaterpolisti su beležili i uspone i padove, što je uglavnom zavisilo od uslova rada. Jedan od najznačajnijih rezultata postignut je 1947. godine, kada je na prvenstvu Srbije osvojeno treće mesto.
Dobre rezultate ostvarivali su vaterpolisti i 1957., zatim 1959. i 1960. godine. Tada su bili među osamnaest najboljih klubova u zemlji. Poslednja vaterpolo ekipa, koja je imala uspeha među drugoligašima, bila je generacija iz 1970. godine. „Nestankom" bazena na Paliću, plivački i vaterpolo sport doživljava ozbiljnu stagnaciju.
Izgradnjom bazena u Dudovoj šumi, plivanje i vaterpolo ponovo postaje, naročito među mladima „sport broj jedan" u letnjoj sezoni. Tome doprinose bivši plivači i vaterpolisti koji u saradnji sa pedagozima fizičke kulture ulažu značajne napore da se ponovo omasovi ova sportska grana.
Otuda iz godine u godinu mladi subotički takmičari postižu sve zapaženije rezultate na pojedinačnom prvenstvu Vojvodine, Srbije i na šampionatima države. Međutim, osnovni je problem što nema zimskog bazena pa je sezona treninga i takmičenja „skraćena" na samo četiri meseca godišnje.
Zahvaljujući upornom radu sa mladima, u redovima Spartaka, ponikao je reprezentativac Tibor Rezmanj, rekorder u disciplinama na 100, zatim 200 i 400 metara delfin i slobodno. U sastavu reprezentacije Jugoslavije imao je vrlo dobre rezultate na Balkanskom šampionatu 1978. i 1979. godine. Učestvovao je na VIII Mediteranskim igrama, u Splitu, 1979. Pošto u Subotici nije imao uslova za dalji razvoj, prešao je u beogradski Partizan.
Vaterpolisti Spartaka 1984. - članovi II savezne lige
Slavko Kurbanović, |
Tibor Rezmanj, reprezentativac i prvak države |
Plivačica Irena Tilinko, reprezentativka i prvak države |
Vaterpolisti Spartaka 1948, među najboljima u Vojvodini i Srbiji
Ekipa Spartaka igrala je u II saveznoj ligi - 1968. - jedna od najboljih u istoriji kluba